یگانه بانوی دلها

حضرت خديجه (سلام الله علیها) سه سال قبل از هجرت بيمار شد . پيغمبر (صلوات الله علیه و آله) به عيادت وى رفت و فرمود : اى خديجه ، «اما علمت ان الله قد زوجنى معك فى الجنه » ; آيا مى دانى كه خداوند تو را دربهشت نيز همسرم ساخته است ؟ ! آنگاه از خديجه دل جويى و تفقد كرد ; او را وعده بهشت داد ودرجات عالى بهشت را به شكرانه خدمات او توصيف فرمود . چون بيمارى حضرت خدیجه سلام الله علیها شدت يافت ، عرض كرد : يا رسول الله ! چندوصيت دارم : من در حق تو كوتاهى كردم ، مرا عفو كن . پيامبر (صلوات الله علیه و آله) فرمود : هرگز از تو تقصيرى نديدم و نهايت تلاش خود را به كار بردى . در خانه ام بسيار خسته شدى و اموالت را درراه خدا مصرف كردى . عرض كرد : يا رسول الله ! وصيت دوم من اين است كه مواظب اين دختر باشيد . و به فاطمه زهرا (سلام الله علیها) اشاره كرد . چون او بعد ازمن يتيم و غريب خواهد شد . پس مبادا كسى از زنان قريش به اوآزار برساند . مبادا كسى به صورتش سيلى بزند . مبادا كسى بر اوفرياد بكشد . مبادا كسى با او برخورد غير ملايم و زننده اى داشته باشد . اما وصيت سوم را شرم مى كنم برايت بگويم . آن را به فاطمه عرض مى كنم تا او برايت بازگو كند . سپس فاطمه را فراخواند و به وى فرمود : «نور چشمم ! به پدرت رسول الله بگو :مادرم مى گويد : من از قبر در هراسم ; از تو مى خواهم مرا درلباسى كه هنگام نزول وحى به تن داشتى ، كفن كنى .» پس فاطمه زهرا (سلام الله علیها) از اتاق بيرون آمد و مطلب را به پيامبر(صلوات الله علیه و آله) عرض كرد . پيامبر اكرم (صلوات الله علیه و آله) آن پيراهن را براى خديجه فرستاد و او بسيار خوشحال شد . هنگام وفات حضرت خديجه ، پيامبراكرم (صلوات الله علیه و آله) غسل و كفن وى را به عهده گرفت . ناگهان جبرئيل درحالى كه كفن از بهشت همراه داشت ، نازل شد و عرض كرد : يا رسول الله ، خداوند به تو سلام مى رساند و مى فرمايد : «ايشان اموالش را در راه ما صرف كرد و ما سزاوارتريم كه كفنش را به عهده بگيريم .»