یگانه بانوی دلها

شب قدر مروارید شبهای ماه رمضان 

امشب که دلت را به دستان خدا گره زدی

برای دل خسته ای ما هم دستی بر دعا بردار

​باز امشب “ليله القدر” خداست
ذکر يارب يارب و ورد دعاست…
گاه استغفار و دل لرزيدن است…
گاه توبه گاه “آمرزيدن” است…
گاه عجز و التماس و هم نياز…
روبه درگاه کريم چاره ساز…
گاه جوشن خوانی شب تا سحر…
بارش باران اشک ازچشم تر…
پس به وقت ابتهال وحال زار…
ياد کن از اين “حقير بيقرار”
التماس دعا

امشب، همان شبی است که در انتظارش بودی. مگر چیزی به تو نهیب نمی‏زد که برگردی و رویِ کویر فقیرِ ـ گناهانت، خطِ پشیمانی بکشی؟! امشب، همان شب است که می‏شود در آن تمام روزهای سیاهت را ورق بزنی. شاید شبِ پیمودن راه‏های صد ساله به یک شب است. 
امشب، وزنِ مهربانی پروردگار رویِ دوش تمام ثانیه‏ها و دقیقه‏ها سنگینی می‏کند و تو در برابر این همه رحمتی؛ مگر نه این است که خداوند رویِ دلت منت گذاشته است؟! 
پس دستمال اشکت را بردار و آیینه دلت را پاک کن. امشب به میهمانی نور می‏رویم. 
حتی سکوت انگار این بار در حجمِ مبهمِ همیشگی‏اش، حرف‏های تازه‏ای برایِ گفتن دارد.