ماه خوب خدا
تقویمها ورق خوردند، ماهها از پی هم آمدند و رفتند، رجب، شعبان و … حالا دوباره سفره باز شده و فصل مهمانی خدا از راه رسیده است، باید لب از طعام بست، دل خالی کرد از غیر و آن گاه وضویی ساخت، دوگانهای خواند و بعد زانو زد کنار سفرهای که غذایش، روح را پروار میکند و جسم را هم به کار میآید. رمضان از راه رسید تا دوباره فاصله آسمان و زمین کم شود و طلوع خورشید معنای دوبارهای بیابد و غروبش سرشار از حسی شود که عاشقانهترین شعرها هم نمیتواند، لحظهای از لحظاتش را تصویر کند.
تصویر ماه خوب خدا
حالا قدر لحظهها را بهتر میدانیم، لحظههایی که مثل همیشه میگذرند، نمیایستند، کند یا تند فرقی نمیکند، مهم یافتن قدر گمشده همین لحظههاست، همین لحظههای ساده و معمولی که در این ماه میتوانند بعد پیدا کنند و تو را آشتی دهند با همه آن چیزهایی که گاه فراموش میشوند.حالا رمضان از راه رسیده است، با شبهای قدرش، باران رحمتش و با عطر آسمانی سحرهایش.
رمضان ماه خوب خداست، ماهی که یادت میدهد چگونه جسم را فراموش کنی و روحت را پرواز دهی. لب از طعام ببندی و عطشت را با تشنگی رفع کنی، «آب کم جو تشنگیآور به دست» در این ماه معنی مییابد، تا سحرها دستهایت راه آسمان را بجوید و لبهایت نجوا کند.
اللهم انی اسئلک من بهائک بابهاه، و کل بهائک بهی، اللهم انی اسئلک ببهائک کلهِ.
شبهایی که گاه کش میآید در نالههایی که گره میخورد به الغوث، الغوثهایی که در اطرافت طنین میاندازد، الغوثهایی که اشک را به چشمانت میآورد تا طلب کنی رهایی را، رهایی از ستمی که بر خود روا میداری و روحی که اسیرش کردهای در کالبد جسم.مرغ باغ ملکوتی، اما عالم خاک گاهی اسیر میکند آدم را و رمضان ماه پر کشیدن است، ماه رها شدن است از همین خاکی که گاه بدجوری دامنگیر آدم میشود و نمیگذارد تکلم ملکوت را بشنود که سرشار از عاشقانههاست.رمضان حالا از راه رسیده است و موسم عاشقی را همراه سحر دلانگیز اذان در کوچهها و خیابانها تکثیر میکند. حالا میشود، گوشهای نشست و چشمها را بست و سفر را آغاز کرد؛ سفری که از خودشناسی شروع میشود از گشتن لابهلای خاطرهها، از پرسه زدن در حوالی احساس و خیره شدن به راز زیبای جوانهای که میخواهد زندگی را آغاز کند.رمضان ماه آغاز کردن است، ماه پیوند زدن خودشناسی است به خودسازی و آماده شدن برای طی کردن روزهایی که در راهند.
رمضان ماه خوب خداست، ماه آشتی با لحظهها، ثانیهها، دقیقهها، ساعتها و روزها. رمضان ماه درک همه آن چیزهایی است که در سایر ماهها از درکشان عاجزیم. درک لذت فرستادن یک صلوات یا گفتن یک سبحانالله از ته دل.
رمضان ماه ساختن است و زندگی کردن، رمضان ماه دیدن است. اما با چشم دل، ماه تجربه کردن است و قد کشیدن روح و چه خوشبخت است کسی که ثانیه ثانیه این ماه را با حضور پیوند بزند و یادش باشد که اگر حضور میخواهد نباید غفلت کند.
«حضوری گر همی خواهی از او غافل مشو حافظ»
خودتان را به عبادات عادت دهید
یکی از روزها امام به طلاب فرمودند: «سعی کنید تا جوان هستید خصلتهای بد در وجودتان ریشه نداوند، زیرا با گذشت عمر این خصلتها راسخ می شود و انسان به حالی می رسد که رهایی از دست این خصلتها امکانپذیر نیست. تا جوان هستید به عبادات و خصلتهای خوب، خودتان را عادت بدهید».
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج5، ص 189
***
کمالات معنوی را در جوانی کسب کنید
امام در بحث مکاسبشان شاید دهها بار تذکر می دادند که همه کارها را اعم از نوشتن، مطالعه، تحقیقف عبادت، کسب کمالات معنوی و … را در جوانی کسب کنید و انجام بدهید و از موقعیت استفاده کنید.
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج5، ص 189
***
خودتان را نگیرید
امام تذکر می دادند که مواظب اخلاق و سیرت خود باشید. خودتان را نگیرید و تکبر نکنید.
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج1، ص 298
***
سعی کنید در اخلاص عمل
یک وقت برای تکامل معنوی و تهذیب روح از امام راهنمایی خواستم که با یک جمله کوتاه آنچه را باید، فرمودند و انگشت روی نقطه اصلی نهادند و فرمودند: «سعی کنید در اخلاص عمل».
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج5، ص 183
***
کارهای بد را ترک کنید
در ملاقاتی که به محضر امام سیدم… عرض کردم حاج آقا مرا نصیحتی بفرمایید. امام با تبسمی شیرین گفتند: «نصیحت» و بعد از آن فرمودند سعی کنید کارهای خوب را انجام بدهید و کارهای بد را ترک کنید.
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج1، ص 295
***
تا می توانید به یاد خدا باشید
به یاد دارم یک بار امام در درس اخلاقی که در قم داشتند، فرمودند: «کسانی که قدم در راه سازندگی خود بر می دارند برایشان گاهی روزنه های نورانیتی پیدا می شود و این روزنه هرچه بیشتر محافظت گردد، بیشتر می شود.»
پس از جلسه از امام صؤال کردم برای حفظ این حالت و نورانیت چه باید کرد؟ فرمودند: «آن حالت را باید با ارتباط با خدا و ذکر خدا حفظ نمود. انسان تا می تواند باید به یاد خدا باشد».
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج5، ص 183
***
حال تذکر را با ذکر حفظ کنید
یک روز خدمت امام عرض کردم گاهی انسان حال تذکر پیدا می کند اما زود محو می شود چه باید کرد؟ فرمودند: «آن را هم باید با ذکر و دوری از هواپرستان حفظ کرد».
برداشتهایی از سیره امام خمینی؛ ج5، ص 183
***
آخرین نظرات